Jeżeli syn prawidłowo przybiera na wadze raczej nie powodu do obaw o jakość Pani pokarmu, proszę jednak zwrócić szczególną uwagę na jakość Pani posiłków. Warto również skonsultować problem z prowadzącym dziecko pediatrą. Jeżeli chodzi o ślinienie to często jest to objaw ząbkowania, również ten temat proszę poruszyć z Aby sprawdzić, czy dziecko faktycznie je zbyt mało, trzeba je bacznie obserwować. Czasami rodzice zapominają, że kilkumiesięczny noworodek ma niewielki żołądek i potrzebuje naprawdę mało, aby zaspokoić swoje potrzeby żywieniowe. Jeżeli maluch rośnie, przybiera na wadze, jest radosny, nie ma powodu do niepokoju. Wcześniejsze schorzenia medyczne - powodem, dla którego Twoje dziecko nie przybiera na wadze może być również inny wcześniejszy stan, o którym mowa w powyższym punkcie, że twoje dziecko jest związane z językiem może być jedną z tych przyczyn. Kolejnym warunkiem może być sytuacja, w której matka ma odwrócony sutek. Sprawdź wagę noworodka Jedno dziecko tuż po urodzeniu ma trzy kilogramy, inne ponad cztery i pół. Jedno przybiera na wadze 500 gramów na miesiąc, inne – 1000. I jedno, i drugie rozwija się prawidłowo. Jeśli jednak widzisz, że noworodek karmiony butelką przybiera na wadze więcej niż kilogram na miesiąc, porozmawiaj z pediatrą. W pierwszym tygodniu życia noworodek traci na wadze nawet do 10 proc. wyjściowej masy ciała i jest to zjawisko fizjologiczne. W ten sposób dziecko pozbywa się płynów ustrojowych nagromadzonych przez okres życia płodowego. Dziecko powinno odzyskać wagę urodzeniową po ok. 2 tygodniach od porodu. Vay Tiền Trả Góp 24 Tháng. 7 najczęstszych przyczyn zahamowania przyrostu masy ciała Gdy niemowlę nie przybiera na wadze, mama najczęściej zaczyna panikować. Czy to oznacza, że dziecko jest chore? A może nie rozwija się prawidłowo? Zamiast się stresować, lepiej dowiedzieć się, jakie mogą być przyczyny zahamowania przyrostu masy ciała u niemowlaka. Niemowlę zwykle dość szybko przybiera na wadze i rośnie w oczach. Jeśli jednak dzieje się inaczej i niemowlę nie przybiera na wadze, rodzice zaczynają się martwić, że dziecko nie rozwija się prawidłowo. Czy zawsze powinien to być powód do niepokoju? Sprawdź również kalendarz rozwoju dziecka >> Niemowlę nie przybiera na wadze: przyczyny Niemowlę jest tak kruchą istotą, że rodzice boją się o nie podwójnie. Wszystkie odstępstwa od normy budzą więc paniczny lęk o zdrowie dziecka. Nie można mu jednak pozwolić sobą zawładnąć, bo nie każdy maluch musi rozwijać się książkowo - może to robić we własnym tempie i nie będzie to oznaczało, że dzieje się z nim coś złego. Proces wzrostu dziecka nie jest jednolity. Może przebiegać etapami, dlatego gdy niemowlę nie przybiera na wadze przez krótki okres czasu, nie jest to powód do niepokoju. Być może zahamowanie wagi wynika z chwilowego osłabienia organizmu, np. z powodu infekcji. W takiej sytuacji jest czymś naturalnym i nie pozostaje nam nic innego jak poczekać aż maluch wyzdrowieje. Zobacz też: Jak rozwija się odporność u dziecka? Odporność od narodzin do wieku nastoletniego M jak mama - Jak odczytywać siatki centylowe? Kiedy udać się z dzieckiem do lekarza? Jeśli zdrowe niemowlę nie przybiera na wadze, powinniśmy udać się do lekarza. Przyczyn takiej sytuacji może być kilka i trzeba je sprawdzić. Jak wygląda karmienie i dieta niemowlaka? Zahamowanie procesu przybierania na wadze najczęściej wynika z problemów z karmieniem. Być może dziecko je zbyt mało, a zbyt dużo ulewa, przez co nie przyswaja składników odżywczych. To właśnie mleko końcowe jest najbardziej wartościowe, dlatego przyjrzyj się dokładnie swojemu procesowi karmienia i sprawdź, czy dziecko nie zasypia pod koniec karmienia piersią. Jeśli tak, może to być odpowiedź na pytanie, dlaczego niemowlę nie przybiera na wadze. Przeczytaj: Jak prawidłowo przystawić dziecko do piersi? Stres przyczyną problemów z laktacją! Problem z laktacją i z zahamowaniem wzrostu wagi dziecka może wynikać z kondycji psychicznej mamy. Gdy cierpi ona na depresję poporodową lub stresuje się karmieniem, jej mleko będzie zawierało mniej składników odżywczych, przez co będzie mniej pożywne. Jeśli mamy taki problem, zwróćmy się z prośbą o radę do doradcy laktacyjnego, który pomoże nam bezboleśnie przejść przez proces karmienia piersią. Być może niemowlę nie przybiera na wadze z powodu zastoju pokarmu, obrzęku piersi czy zapalenia piersi. W takiej sytuacji najlepiej jest masować pierś, przykładać liście kapusty, jak najczęściej przystawiać dziecko oraz korzystać z laktatora. By zapobiec nawrotom problemów laktacyjnych, należy opróżniać pierś co 2-3 godziny. Jeśli dziecko ma problemy ze ssaniem, a mama nie chce rezygnować z karmienia, może wspomagać się laktatorem. Pamiętajmy, że zawsze, gdy nas coś niepokoi, powinniśmy udać się do poradni laktacyjnej. Takie placówki często współpracują z różnymi specjalistami, więc będziemy mogły skorzystać z kompleksowej pomocy. Polecamy: Laktator elektryczny czy ręczny? TOP 5 laktatorów polecanych przez mamy. RANKING 2021 Brak przyrostu masy ciała u niemowlaka, a choroby Jeśli z karmieniem wszystko jest w porządku, a niemowlę nie przybiera na wadze, trzeba udać się do lekarza, który będzie musiał przeprowadzić szereg badań, aby wyeliminować różne choroby. Zahamowanie wzrostu wagi może wywołać nietolerancja laktozy, celiaklia czy refluks żołądkowy. Niestety, zahamowanie przybierania na wadze mogą wywołać również mukowiscydoza czy choroby układu krążenia, w tym serca. Dlatego tak ważne jest, by zrobić szczegółowe badania. Pierwsze dni życia dziecka obfitują w szereg zmian adaptacyjnych organizmu, których przebieg może nieco opóźnić szczęśliwy powrót do domu. Pojawienie się żółtego zabarwienia skóry “żółtaczka poporodowa” u noworodka może być jednym z czynników przedłużających pobyt w szpitalu. U około 50% noworodków urodzonych w terminie porodu pojawia się przejściowa dysfunkcja wątroby – nosi ona nazwę żółtaczki fizjologicznej, potocznie zwanej żółtaczką poporodową. W drugiej dobie życia mama zauważa początkowo zmianę zabarwienia buzi dziecka, następnie żółtej barwy nabiera tułów i kończyny. Niekiedy nasilenie żółtaczki powoduje również zażółcenie białek oczu i śluzówek. Zmiany te pojawiają się dość szybko – kolor skóry zmienia się z godziny na godzinę, w kulminacyjnym punkcie przypominając dojrzałą pomarańczę. Badający noworodka lekarz już od pierwszego dnia zwraca uwagę na kolor skóry dziecka, gdy żółtaczka pojawia się – początkowo wystarcza badanie poziomu bilirubiny metodą przezskórną – bilirubinometrem. Gdy badanie wykazuje wzrost bilirubiny – lekarz zleca kontrolę laboratoryjną z próbki krwi. Badanie to daje dokładną odpowiedź, czy żółtaczka ma charakter fizjologiczny i nie wymaga leczenia, czy poziom bilirubiny wymaga interwencji leczniczych celem uniknięcia groźnych powikłań. Standardowo wystarcza jednokrotne w ciągu doby oznaczenie bilirubiny z próbki krwi, w szczególnych przypadkach, gdy kolor skóry sugeruje narastanie żółtaczki – dokonuje się 2 – 3-krotnej kontroli – co kilka godzin. W tych przypadkach najczęściej żółtaczka przekroczyła już normy fizjologiczne i konieczne jest leczenie noworodka. Młoda mama nie powinna się zbytnio niepokoić, jest to przypadłość dotycząca dużej grupy noworodków i większości wcześniaków. Wszystkie wątpliwości rodziców powinien rozwiać lekarz neonatolog. Tylko on dokładnie wytłumaczy mamie, że jej dziecko nie jest w niebezpieczeństwie, żółtaczka jest jedynie objawem niedojrzałości wątroby – gdy nie może ona poradzić sobie z nadmiarem rozpadających się erytrocytów płodowych których dziecko pozbywa się w pierwszych dobach życia – i to one odpowiadają za zażółcenie skóry. Podwyższony poziom bilirubiny wymaga środków leczniczych w postaci fototerapii – naświetlania lampą UV ciała noworodka. Żółtaczka poporodowa – leczenie fototerapią Do fototerapii używa się specjalnych lamp emitujących niebieskie światło. Dziecko bez ubranka a jedynie w pampersie, z zasłoniętymi specjalną opaską oczami układa się w podgrzewanym łóżeczku nad którym zainstalowana jest lampa UV. Lampa znajduje się około 50 cm nad dzieckiem, jest osłonięta białą tkaniną zapobiegającą rozproszeniu promieniowania. Mama opiekująca się noworodkiem jest odpowiednio przygotowana przez położną do opieki nad dzieckiem podczas fototerapii – co jakiś czas sprawdza prawidłowe ułożenie opaski na oczkach, co 2 godziny zmienia pozycję noworodka, aby równomiernie opalać całe ciało. W czasie fototerapii należy pamiętać że lampa wytwarza ciepło – konieczna jest kontrola temperatury ciała dziecka chroniąca przed przegrzaniem. Rozgrzane ciało traci więcej wody, należy więc zapewnić dziecku odpowiednią ilość karmień celem wyrównania strat wodnych. Mama musi też pamiętać, aby nie stosować w czasie naświetlania kosmetyków ochronnych do skóry, gdyż wszystkie kremy i emulsje skutecznie blokują fototerapię – ta zaś potrafi nasilić pojawianie się łagodnych zmian na skórze dziecka w postaci grudek, rumienia czy osutki. Często zdarza się, że noworodki niechętnie przebywają samotnie pod lampą do fototerapii, przedłużające się karmienia i niepokój skracają czas naświetlania dziecka, a tym samym leczenie jest mniej skuteczne. Żółtaczka poporodowa – ile trwa naświetlanie? Aby uspokoić dziecko leżące pod lampą przydatna jest butelka z pokarmem mamy, aby na chwilę choć ukoić smutki samotnego leżenia. Pomocna może też okazać się tetrowa pieluszka czy podkoszulek mamy na którym położymy dziecko i delikatnie otulimy mu okolice głowy – oczywiście zachowując zasady bezpieczeństwa dziecka. Bliska obecność zapachu mamy na podkoszulku lub pieluszce uspokoi noworodka. Zazwyczaj naświetlanie jest kontynuowane przez 1 – 2 doby, w tym czasie badany jest poziom bilirubiny, aby sprawdzić skuteczność leczenia. Po zakończeniu fototerapii, gdy poziom bilirubiny jest już w normie i nie wzrasta – leczenie żółtaczki zostaje zakończone, a mama z dzieckiem może być wypisana do domu. Lekarz neonatolog zaleca skontrolowanie poziomu bilirubiny u lekarza rodzinnego w najbliższych dniach, a także uczula rodziców na jakie objawy mają zwracać uwagę, oraz co powinno ich skłonić do wizyty u lekarza. Najczęściej lekko podwyższony poziom bilirubiny utrzymuje się jeszcze do końca drugiego tygodnia życia, jednak nie stanowi on już zagrożenia dla dziecka. *** „Czy my jutro wyjdziemy do domu?” – pada pytanie na oddziale położnictwa ze strony świeżo upieczonej mamy. „Zależy czy dziecko będzie bardziej żółte czy nie” – odpowiada neonatolog. Żółtaczka u noworodka – dlaczego się pojawia? Dziecko z żółtaczką i z wrodzoną niedoczynnością tarczycy. PHIL, CDC/ Dr. Hudson Rodzi się dziecko Głośno krzyczy. Jest różowe, a w chwili największego płaczu nawet mocno czerwone. Mama bierze je w ramiona. Po mniej więcej dwóch godzinach słodko zasypiają, zmęczeni porodem, na swojej sali. Następnego dnia przychodzi lekarz do mamy i przychodzi lekarz do dziecka. Ten drugi zwraca uwagę czy u dziecka nie pojawia się żółtaczka. Dlaczego? Czym jest żółtaczka? Żółtaczka to żółte zabarwienie skóry, błon śluzowych i białkówek oka. Ten żółty kolor jest wynikiem gromadzenia się żółtego barwnika (bilirubiny) we krwi i tkankach. Spytacie: „skąd u noworodka tyle tego barwnika”? W trakcie życia płodowego dziecko potrzebuje zdecydowanie więcej krwinek czerwonych niż po narodzeniu. Wynika to z odmiennego systemu krążenia krwi w życiu prenatalnym. W momencie narodzin (kiedy dziecko bierze pierwszy oddech) dochodzi do szeregu zmian anatomicznych i biochemicznych w jego organizmie. Efektem tego jest między innymi rozpad krwinek czerwonych i uwolnienie z nich bilirubiny. Wątroba noworodka „nie nadąża” z metabolizmem tego barwnika. Rośnie jego stężenie we krwi i pojawia się żółte zabarwienie skóry i błon śluzowych. Dodatkowo działanie przewodu pokarmowego jest dość leniwe i to też nie ułatwia pozbywania się żółtego barwnika. To jest to, co widać „gołym okiem”. A jest jeszcze to, co możemy wybadać za pomocą bilirubinometru (przez skórę) lub badaniem krwi, czyli dokładny pomiar stężenia bilirubiny. Jak często występuje? Żółtaczka dotyczy 70% noworodków donoszonych i około 80% noworodków urodzonych przedwcześnie! W większości przypadków jest to stan fizjologiczny, który nie wymaga leczenia i nie powoduje powikłań. Czego się obawiamy? No i co z tego, że noworodek jest żółty? Kolor nie ma tutaj znaczenia, ale bilirubina, przy dużym stężeniu we krwi, może „wpaść w odwiedziny” do mózgu dziecka i narobić tam zamieszania. Może dojść do uszkodzenia mózgu, tak zwanej encefalopatii i nieodwracalnych następstw dla rozwoju dziecka w przyszłości. Kiedy żółtaczka jest ok? O fizjologii/prawidłowej sytuacji możemy mówić, gdy żółte zabarwienie skóry: rozpoczyna się nie wcześniej niż w 2.—3. dobie życia ustępuje samoistnie zwykle do 10. – 14. dnia życiastężenie bilirubiny nie przekracza górnej granicy normy dla wieku dziecka Stężenia bilirubiny we krwi u noworodka z żółtaczką nie powinny przekraczać 12 mg/dl, a u noworodków karmionych piersią 17 mg/dl. Przy czym ważne jest jaka jest to bilirubina. Oznaczając jej stężenie we krwi, otrzymujemy też informację o tym jaka to frakcja (bilirubina pośrednia czy bezpośrednia). Generalnie (pomijając szczegóły biochemiczne – czy, z czym i dlaczego się wiąże) wzrost bilirubiny pośredniej do wyżej wymienionych poziomów jest ok. Bilirubina bezpośrednia jest już powodem większych zmartwień. Wspomniałam wcześniej o pomiarach bilirubiny przez skórę – za pomocą bilirubinometru. Jak sporo z Was zauważyło, nie każdy noworodek ma badaną krew. Dzięki przezskórnym pomiarom i obserwacji dziecka „gołym okiem” mamy jako takie pojęcie o stopniu zażółcenia skóry. W razie wątpliwości wykonujemy pomiar z krwi. Karmienie piersią a żółtaczka Istnieje pojęcie „żółtaczki związanej z karmieniem pokarmem kobiecym”. Noworodki karmione piersią mają wyższe stężenia bilirubiny niż noworodki karmione mieszanką mleczną i nie budzi to w lekarzu jakiegoś szczególnego niepokoju, ale u niewielkiego procenta (1/100 dzieci karmionych piersią) stężenie bilirubiny przekroczyć może 20 mg/dl i wymaga leczenia w szpitalu. Żółtaczka u dziecka karmionego piersią może pojawia się najczęściej między 3. a 6. dobą życia. W tych pierwszych dniach może to mieć związek ze spadkiem masy ciała, małą jeszcze ilością pokarmu lub zbyt rzadkim przystawianiem noworodka do piersi. Po tym czasie laktacja się rozkręca, dziecko ssie częściej i ładnie przybiera na wadze. Mimo to żółtaczka związana z mlekiem matki może się utrzymywać i trwać nawet 12 tygodni! Przyczyną takiej przedłużającej się żółtaczki u dzieci karmionych mlekiem mamy są zawarte w tym mleku substancje (lipaza lipoproteinowa i betaglukuronidaza). Czy to oznacza, że należy odstawić karmienie piersią? Nie, nie, nie! Przede wszystkim należy zachęcić mamę do jak najczęstszego przystawiania do piersi – im lepiej nawodnione dziecko tym mniejsze ryzyko, że bilirubina osiągnie poziom wymagający leczenia. Można zweryfikować technikę karmienia. W większości sytuacji udaje się utrzymać karmienie naturalne i opanować zażółcenie skóry. W skrajnych przypadkach może być konieczne odstawienie karmienia piersią na dobę lub dopojenie niewielką ilością mleka modyfikowanego. Warto podkreślić, że są to sytuacje naprawdę skrajne. Fizjologia a patologia Żółtaczka nie zawsze jest stanem prawidłowym u noworodka. Kiedy mówimy o patologii? Każda żółtaczka występująca już w pierwszej dobie życia noworodka to wskazania do wykonania dodatkowych badań i uważnej obserwacji poziom bilirubiny rośnie szybciej niż 5 mg/dl/dobę i 0,3 mg/dl/ stężenie bilirubiny przekracza 12 mg/dl u noworodków karmionych sztucznie i 17 mg/dl u karmionych pokarmem w której stwierdzamy podwyższony poziom bilirubiny bezpośredniej (związanej) zawsze nas niepokoi. Może świadczyć o chorobach wątroby, chorobach metabolicznych, mukowiscydozie, wrodzonej infekcji i tym podobnych. Skąd się bierze PATOLOGICZNA żółtaczka? Z konfliktu w grupach krwi, czyli mówiąc prostym językiem: gdy grupa krwi mamy i dziecka „nie lubią się”.Może wynikać z rozpadu krwinek czerwonych wywołanych ich defektem (sferocytoza).Może wynikać z niedoboru niektórych enzymów być jednym z objawów posocznicy. Jest też grupa dzieci z czynnikami ryzyka, które sprzyjają wyższym poziomom bilirubiny. Mowa o dzieciach, które: urodziły się w 35 – 36 tygodniu ciążystarsze rodzeństwo miało fototerapięmają krwiaka poporodowego lub podbiegnięcia krwawe (wybroczynki na skórze)straciły w pierwszych dniach więcej na wadze Wyżej wymienione dzieci wymagają czujniejszej obserwacji nie tylko na oddziale noworodkowym, ale i po wypisie, już w trakcie pobytu w domu. Jeżeli stężenie bilirubiny u donoszonego noworodka osiąga przynajmniej 22 mg/dl w 3. dobie życia lub 25 mg/dl w kolejnych dobach, to jest to sytuacja, która wymaga natychmiastowego działania i skierowania dziecka do szpitala. U skrajnych wcześniaków (urodzonych przed 28 tygodniem ciąży), ze względu na niedojrzałość bariery krew-mózg reaguje się szybciej. Do 28 tygodnia bariera jest już prawidłowo ukształtowana. Leczenie żółtaczki Przede wszystkim fototerapia. „Opalamy” dziecko pod lampami, które emitują światło o odpowiedniej długości fal. Skóra pochłania to światło i dochodzi do przekształcenia toksycznej bilirubiny w nietoksyczne, dobrze rozpuszczalne w wodzie substancje, które są łatwo wydalane 🙂 Leczenie jest skuteczne, ale zależy w dużej mierze od tego ile czasu dziecko spędza pod lampami i czy są obecne jakieś dodatkowe czynniki ryzyka – wówczas na efekt będzie trzeba poczekać dłużej. Jeśli chodzi o powikłania fototerapii, to poza tymi, które wynikają z nieprawidłowej techniki jej stosowania (przegrzanie dziecka czy odwodnienie) to mogą pojawić się: wysypki na skórze, luźniejsze stolce, może zmniejszyć się liczba płytek krwi. Przed uszkodzeniem siatkówki chronią specjalne okulary zakładane dziecku. Poza fototerapią do dyspozycji mamy: nawadnianie dożylne i fenobarbital. Ich znaczenie jest jednak drugorzędne. W skrajnych przypadkach może być konieczne wykonanie transfuzji wymiennej u dziecka. Pamiętajcie, że żółtaczka fizjologiczna nie jest przeciwwskazaniem do wykonywania szczepień. Obie moje starsze córki miały żółtaczkę fizjologiczną, czyli taką, która nie wymagała interwencji. Najmłodsza była minimalnie zażółcona, ale za to miała trądzik noworodkowy. A jak było u Was z żółtaczką? Żółtaczką nazywamy objaw polegający na żółtawym zabarwieniu skóry, błon śluzowych i białkówki oka (najłatwiej jest ją zauważyć na białej części oka). Rozwija się ona w wyniku nagromadzenia dużej ilości żółtego barwnika (bilirubiny), który powstaje z rozpadu hemoglobiny (barwnika czerwonych krwinek – erytrocytów). Bilirubina jest wydalana przez wątrobę i drogi żółciowe do przewodu pokarmowego. Charakterystyczne zabarwienie stolca jest wynikiem obecności w nim bilirubiny przetworzonej przez bakterie przewodu pokarmowego. W uproszczeniu można stwierdzić, że żółtaczka pojawia się, gdy: nagle rozpada się dużo czerwonych krwinek i hemoglobiny dochodzi do zaburzenia czynności wątroby albo dróg żółciowych Co to jest żółtaczka fizjologiczna noworodków? U większości zdrowych noworodków stężenie żółtego barwnika (bilirubiny) we krwi zwiększa się od 2.—3. dnia po urodzeniu, a u 30% z nich widoczna jest nawet wyraźna żółtaczka. W życiu wewnątrzmacicznym dziecko potrzebuje znacznie więcej krwinek czerwonych niż po urodzeniu, inny jest też rodzaj zawartej w nich hemoglobiny. Tak więc po porodzie wiele erytrocytów rozpada się i dochodzi do wymiany rodzaju hemoglobiny. W stosunkowo krótkim czasie powstaje tak dużo żółtego barwnika, że jeszcze niedojrzała wątroba dziecka nie potrafi go sprawnie wychwycić i wydalić. Jest to główna przyczyna żółtaczki fzjologicznej noworodków. Żółtaczka fizjologiczna u noworodków urodzonych o czasie: rozpoczyna się nie wcześniej niż w 2.—3. dobie życia (dokładnie po ukończeniu 36. godziny życia), ustępuje samoistnie zwykle do 10. dnia życia, stężenie bilirubiny nie przekracza górnej granicy normy dla wieku dziecka U wcześniaków zaczyna się nieco później i trwa dłużej (do 14. doby życia). Żółtaczka fzjologiczna noworodków ustępuje sama i nie wymaga leczenia. Kiedy żółtaczka u noworodka wymaga wykonania dodatkowych badań? Niekiedy przyczyną żółtaczki u noworodka są czynniki inne niż fizjologiczne. Dodatkowe badania są konieczne, jeśli: żółtaczka pojawiła się już w 1. dobie życia lub po okresie żółtaczki fizjologicznej stężenie bilirubiny we krwi jest zbyt duże żółtaczka utrzymuje się zbyt długo (po ukończeniu 10—14 dni życia) żółtaczce towarzyszą szarobiałe stolce i ciemny mocz Przyczyną takiej żółtaczki może być co najmniej jeden z poniższych czynników: pokarm kobiecy (tzw. żółtaczka spowodowana pokarmem kobiecym) – najczęstsza przyczyna przedłużania się żółtaczki u noworodków karmionych piersią konflikt serologiczny – niezgodność grupy krwi matki i dziecka (w zakresie grup AB0, czynnika Rh lub innych) – w wyniku czego krwinki dziecka są niszczone przez przeciwciała matki przekazane przez łożysko podczas ciąży zakażenia choroby wątroby zarośnięcie dróg żółciowych (zobacz: Niedrożność dróg żółciowych) – bardzo intensywnej żółtaczce, nasilającej się w pierwszych tygodniach życia, towarzyszą szarobiałe, odbarwione stolce i ciemny mocz, a skóra nabiera żółtooliwkowej barwy Decyzję o wykonaniu badań (i ewentualnie leczeniu) zawsze podejmuje lekarz. Zatem po pojawieniu się żółtaczki powinien zbadać dziecko przy najmniej raz, choć zwykle konieczne jest także co najmniej jedno badanie kontrolne. Zgłoś się do lekarza, jeżeli po wypisie ze szpitala zaobserwujesz u swojego dziecka: pojawienie się żółtaczki lub jej nasilanie się zmianę koloru skóry z żółtopomarańczowego na żółto oliwkowy szarobiałe stolce lub bardzo ciemny, żółtobrązowy kolor moczu wyraźne zaburzenia zachowania dziecka (brak aktywności, drgawki, dziwne ruchy, wiotkość mięśni lub piskliwy, głośny krzyk). Jak zapobiegać nasilonej żółtaczce noworodków? W ciągu kilku pierwszych dni po urodzeniu karm swoje dziecko piersią 8—12 razy na dobę. Jedną z przyczyn nasilonej żółtaczki noworodków jest niewystarczająca ilość kalorii spożywanych przez dziecko i/lub odwodnienie, dlatego częstsze karmienia piersią zmniejszają ryzyko wystąpienia takiego problemu. Jeśli karmisz piersią, nie podawaj swojemu dziecku do picia wody ani roztworu glukozy. Postępowanie takie nie zapobiega żółtaczce ani nie zmniejsza stężenia żółtego barwnika (bilirubiny) we krwi, natomiast zmniejsza ilość wartościowego mleka (i kalorii) zjadanego przez Twoje dziecko. Dodatkowe płyny należy podawać tylko odwodnionemu noworodkowi lub niemowlęciu. Decyzje w tej kwestii podejmuje lekarz. Przy wypisie z oddziału noworodkowego zapytaj lekarza, jak przebiegała żółtaczka u Twojego dziecka i jak powinnaś postępować w domu (zapytaj, czy konieczne jest kontrolne badanie lekarskie i ocena stężenia bilirubiny). Jeśli żółtaczka u Twojego dziecka była bardzo nasilona i z tego powodu przeszło ono cykl naświetlań specjalną lampą lub występują u niego czynniki ryzyka nasilonej albo przedłużającej się żółtaczki (zapytaj o nie lekarza), konieczne będzie kontrolne badanie bilirubiny we krwi oraz badanie lekarskie, aby sprawdzić, czy objaw ustępuje. Gdy żółtaczka nie spełnia kryteriów żółtaczki fzjologicznej (p. wyżej), konieczne będzie także wykonanie innych badań laboratoryjnych. Co to jest żółtaczka spowodowana pokarmem kobiecym? Żółtaczka spowodowana pokarmem kobiecym jest najczęstszą postacią przedłużającej się żółtaczki u noworodków karmionych piersią. Mleko matki zawiera substancje, które hamują wychwyt bilirubiny z krwi dziecka i jej wydalanie. Zwykle pojawia się ona po ukończeniu 3.—4. dnia życia i może się utrzymywać przez kilka tygodni (nawet do 3 miesięcy). Nie towarzyszą jej inne niepokojące objawy chorobowe, a kolor moczu i stolca jest prawidłowy. Czy żółtaczka może być niebezpieczna? Żółtaczka u noworodka zwykle nie wywołuje negatywnych następstw, jednak w wyjątkowo rzadkich przypadkach – gdy leczenie rozpoczęto z opóźnieniem i stężenie bilirubiny we krwi znacznie się zwiększyło – może dojść do uszkodzenia mózgu. Praktycznie nigdy się to nie zdarza u zdrowych, donoszonych noworodków. Jak się leczy żółtaczkę? Żółtaczka fizjologiczna noworodków nie wymaga żadnego leczenia. Żółtaczka spowodowana pokarmem kobiecym także nie wymaga leczenia, bo ustępuje sama, a dziecko należy normalnie karmić piersią. W wyjątkowych sytuacjach, gdy stężenie bilirubiny jest duże lub jesteś niespokojna, lekarz może zdecydować o przerwaniu karmienia piersią na 1—2 dni. 4 W tym czasie stężenie bilirubiny powinno się wyraźnie zmniejszyć, co potwierdzi rozpoznanie. Jeżeli stężenie bilirubiny u noworodka jest bardzo duże lub zbyt szybko się zwiększa, stosuje się ciągłe (przez całą dobę) naświetlanie jak największej powierzchni skóry dziecka promieniami ultrafioletowymi (UV) emitowanymi przez specjalną lampę (tzw. fototerapia). Promienie UV rozkładają bilirubinę w skórze, co zmniejsza jej poziom we krwi. Bardzo rzadko, gdy fototerapia nie pomaga, konieczne jest wymienne przetoczenie krwi (wymiana części krwi dziecka). Artykuł pochodzi z przewodnika dla rodziców Pierwsze 2 lata życia dziecka wydanego przez Medycynę Praktyczną, Kraków 2012 Zahamowanie przyrostu masy ciała niemowlaka raczej rzadko stanowi powód do zmartwień rodziców. W ogromnej większości przypadków dziecko przybiera na masie (poza pierwszymi dniami życia malucha, kiedy masa ciała może nieznacznie spaść), jednak nie jest to równomierny proces. Tempo wzrostu dziecka może cyklicznie wzrastać i spadać, a nawet zatrzymać się na jakiś czas (np. podczas choroby) i jest to zupełnie normalne. Jednak jeżeli okres zahamowania przybierania na wadze niemowlaka przedłuża się, należy umówić się na wizytę u lekarza. Zobacz film: ""Trudno jest się przyznać, że dziecko ma zaburzenia żywieniowe"" spis treści 1. Przyczyny zbyt niskiej masy ciała niemowlaka 2. Przywracanie prawidłowej masy ciała noworodka 1. Przyczyny zbyt niskiej masy ciała niemowlaka Gdy niemowlę słabo przybiera na masie zwykle świeżo upieczeni rodzice wpadają w panikę. Pojawiają się pytania: czy coś dolega mojemu dziecku? Czy może rozwija się w niewłaściwy sposób? Tymczasem istnieje tak wiele możliwych przyczyn zahamowania wzrostu niemowlaka, że czasem lekarz miesiącami przeprowadza badania, analizuje dietę, historię chorób, poziom aktywności fizycznej oraz możliwe czynniki stresogenne oddziałujące na malucha, zanim odnajdzie źródło problemu. W większości przypadków, jeżeli niemowlę nie przybiera na masie, najprawdopodobniej nie spożywa wystarczających ilości pokarmu lub nie przyswaja i nie przetwarza składników odżywczych. Wśród możliwych przyczyn zaistnienia powyższych sytuacji znaleźć można np.: zmęczenie niemowlaka prowadzące do zaśnięcia przed skończeniem karmienia, słaby odruch ssania malucha, przez co nie jest on w stanie wypić wystarczająco dużo mleka matki lub z butelki (chociaż częściej problem pojawia się podczas karmienia piersią). Podczas karmienia pierwsza dawka pokarmu matki nazywana jest mlekiem początkowym i jest zawsze dostępna dla dziecka. Podczas karmienia organizm kobiety wyzwala oksytocynę, która prowadzi do pojawienia się drugiego rodzaju pokarmu – mleka końcowego. Proces ten nazywany jest odruchem wypływu pokarmu i w jego czasie często pojawia się mrowienie w sutkach i wytrysk mleka. Mleko końcowe jest bardziej pożywne niż mleko początkowe. Jeżeli matka karmiąca piersią jest zestresowana lub odczuwa ból, odruch wypływu pokarmu może ulec zaburzeniu, przez co w piersi nie pojawi się mleko końcowe. W celu ułatwienia wytwarzania mleka końcowego należy znaleźć spokojne miejsce do karmienia. Poza tym dzieci karmione w konkretnych godzinach zamiast wtedy, gdy poczują głód, mogą spożywać zbyt małą ilość pokarmu matki. Niektórzy eksperci wierzą, że dziecko powinno być karmione piersią lub butelką tak długo jak potrzebuje i wtedy, kiedy wykaże chęć jedzenia. Do innych przyczyn zhamowania przyrostu masy ciała malucha zaliczamy: utratę apetytu wskutek przebytej choroby, chroniczne problemy żołądkowo-jelitowe (biegunki, nietolerancja mleka, refluks żołądkowy), depresję poporodową matki lub pozostałe dzieci odciągające uwagę kobiety od potrzeb najmłodszego dziecka (sytuacja taka może prowadzić do zbyt rzadkiego karmienia lub niedostarczania maluchowi kalorii potrzebnych do rozwoju). W rzadkich przypadkach zbyt wolne przybieranie na masie ciała niemowlaka może być spowodowane mukowiscydozą, chorobami serca, celiakią lub zaburzeniami endokrynologicznymi. Tego typu schorzenia powinny być jak najszybciej zdiagnozowane i wyleczone. 2. Przywracanie prawidłowej masy ciała noworodka Po odnalezieniu źródła problemu dziecko powinno szybko zacząć przybierać na masie ciała. Konieczne może okazać się leczenie zaistniałych problemów zdrowotnych noworodka lub zwiększenie ilości dostarczanego pokarmu. Jeżeli dziecko ma mniej niż 3 miesiące, a matka karmi je wyłącznie piersią, łatwo poznać, kiedy maluch jest najedzony. Dziecko spożywa wystarczająco dużo pokarmu, gdy: przez pierwszy miesiąc jego wypróżnienia przybierają musztardową barwę (po pierwszym miesiącu wypróżnienia będą rzadsze lub wystąpią między nimi kilkudniowe przerwy), można zaobserwować ruchy szczęki i odgłos ssania malucha, piersi po karmieniu są bardziej miękkie niż przed. Poza tym, gdy dziecko robi się senne podczas karmienia, należy pobudzić malucha poprzez łaskotanie w stopy, zmianę piersi lub posadzenie i odbicie połkniętego przez niemowlaka powietrza w czasie karmienia. Więcej na ten temat przeczytasz w artykułach: Spadek masy ciała u niemowląt oraz Dlaczego niemowlę nie przybiera na wadze?. polecamy

noworodek nie przybiera na wadze żółtaczka